ستارگان در توده های عظیم و تاریک گاز و غباری که فضای بین ستاره ای را اشغال می کنند متولد می شوند . این توده ها که ابر های مولکولی بزرگ نامیده میشوند بسیار سرد هستند ( با دما هایی در حدود 270 - درجه سانتی گراد ) و عمدتا از گاز هیدروژن تشکیل شده اند . در مناطقی درون این ابر ها گرانش مولکول های گاز را به سمت یکدیگر می کشد تا توده های چگال تری را شکل دهند . حتی در درون این توده های چگال هم نواحی چگال تری که هسته نامیده می شوند وجود دارد و یکایک ستارگان نیز از همین هسته ها متولد میشوند . گرانش موجب می شود که یک هسته بر روی خودش برمبد و موادی را که در مرکز آن قرار دارند به شدت فشرده کند . با ادامه رمبش ناحیه مرکزی فشرده تر و داغتر میشود . جسمی که اکنون یک پیش ستاره نام دارد شروع به نور افشانی می کند و هنگامی که دمای آن به 10 میلیون درجه سانتی گراد می رسد کوره ی هسته ای آن روشن می شود و به عنوان یک ستاره جدید به روشنی شروع به تابش می کند.⭐
های ,ستارگان ,هسته ,توده ,ها ,کند ,توده های ,سانتی گراد ,درجه سانتی ,این توده ,شروع به
درباره این سایت